Krajowa Rada Sądownictwa (KRS) – jak żaden inny konstytucyjny organ państwa – jest powołana do ochrony niezależności sądów i niezawisłości sędziów. Zachowanie zaś niezależności sądów i niezawisłości sędziów ma fundamentalne znaczenie dla realizacji prawa każdego do niezależnego, bezstronnego i niezawisłego sądu. Konstytucja, określając skład Krajowej Rady Sądownictwa, wskazuje, że KRS składa się z piętnastu członków wybranych spośród sędziów Sądu Najwyższego, sądów powszechnych, sądów administracyjnych i sądów wojskowych (w art. 187 ust. 1 pkt 2). Parlament natomiast jest w składzie Rady reprezentowany przez czterech członków wybranych przez Sejm spośród posłów oraz dwóch członków wybranych przez Senat spośród senatorów (art. 187 ust. 1 pkt 3). Nie da się zatem zaakceptować z konstytucyjnego punktu widzenia propozycji przeniesienia na organ władzy ustawodawczej kompetencji wyboru sędziów do KRS. Pierwszym celem uchwalonej ustawy jest zatem doprowadzenie do stanu zgodności z Konstytucją zasad wyboru sędziowskich członków KRS.
Drugim celem ustawy jest wyposażenie ukształtowanej na nowo KRS w kompetencje, które umożliwią jej wykonywanie zadań nałożonych przez ustawodawcę konstytucyjnego.
Całość projektu w wersji angielskiej dostępna jest tutaj (kliknij tu- PDF)
Logo – księga znaku 
